19 Ekim 2008 Pazar

"Düşen Ayşegül" kitabım


-Aaaaa "Düşen Ayşegül" kitabım nerde anne? Hadi arayalım.
Bu kitabın adı bizde böyle. Doğa'yı memeden kestiğimden beri yani 18 aylıktan beri kitap okuyarak ya da masal anlatarak uyuyor. Birara her gece bu kitapla uyuyordu. Sonra Serdar'a da bana da fenalık geldi ve başka kitaplar soktuk devreye. Şimdi bu gece birden aklına geldi tuvalette oturakta otururken. Bir hışımla odasına gitti ve buldu. Yani başa sardık yine. Defalarca okuduk anlattık. Ayşegül bisikletten nasıl düşmüş, ambulansla nasıl hastaneye gitmiş, muayene olmuş..vs. Hele bir tek kelimesini değiştir anlat kıyamet kopuyor. Her yerini doğru hatırlayarak anlatmak durumundasın.
Ahh bir de tuvalet kitaplarımız var ki sormayın. Tuvalet eğitimi verirken oturakta oturtabilmek için kitap okuyordum. Her hafta değiştiriyordum tuvaletteki kitapları. Tavsiye ederim çok işe yarıyor fakat bu defa da her seferinde tuvalete kamp kuruyoruz neredeyse. 1 kitap, 2 kitap, 3 kitap, dergiler herşey okunuyor tek tek. Hele geçen gün Emine (haftada bir gelen yardımcımız) Peter Pan'ı odasındaki kitapların arasına koymuş. Aynen şöyle dedi kadına: "Emine sana çok kızdım ben. Tuvalet kitabımı odama koymuşsun"

2 yorum:

Brajeshwari dedi ki...

Birşey okuyarak oyalanıyor olması güzel aslında..Şimdi sana zor gelse de, cep telefonundan oyun oynamamak itememesine sevinmeli. :)

Ayşegüllerde depresif olmuş , niyeyse?

funda dedi ki...

özgürcüm , yanlış yönlendirmek istemem seni ama ben kendi adıma kıyamıyorum emreyi göndermeye.. biliyorum ki bu dönemde çocukların anneye daha çok ihtiyaçları var. üst üste 2-3 yıl giden çocukların da çok sıkıldığını farkediyorum. sonuçta aynı şarkılar, aynı hikayeler, birbirine benzer etkinlikler.. bir de bu yaşlarda çocuklar önlerine çıkan her modeli benimsemeye çok müsayitler. benim en büyük paranoyaklığım bundan olmuştu. göndereceğin yerin önemi de çok büyük. iyi araştırmak gerekiyor. bir çok yerin velinin gözünü boyamak için çok iyi düzenlenip içerideki işleyişin hiç de öyle olmadığını gözlerimle gördüm ne yazıkki. evet çocuklar evde çok yalnız, sosyal bir çevreye de ihtiyaçları var , bunu karşılamak adına senin de gözetiminde olan oyun gruplarını deneyebilirsin ilk adım olarak. okul öncesi eğitim tabi ki çok önemli ama doğru yerde , doğru kişilerle yapılırsa. eğer göndermek zorunda değilsen, bakabilecek birileri varsa yakınında ,çok acele etme derim ben. bir çok okul öncesi öğretmenine sorsan benim fikrimin karşısında olur büyük ihtimal ama bu benim samimi fikrim .. mail adresim fundabos@hotmail.com.. ulaşmak istediğinde burdayım :)sevgiler...