13 Aralık 2008 Cumartesi

Karışık hisler

Doğa'nın doğumundan itibaren küçülmüş kıyafet, ayakkabı, çorap, uyku tulumu, mont ne varsa veriyorum bugün. İhtiyacı olanlara gitsin, enerjimiz ve sevgimiz onlara geçsin istiyorum. İkinci çocuk zaten hiç istemiyorum şimdi çok net açıklıyorum dostlar size; herşeyi veriyorum. Hayat ne gösterir bilemem ama bugün böyle hissediyorum ve bu hissi kabul etmek beni mutlu ediyor.
Annesi ve babası ona bir çorap bile alamayacak durumda olan 1 yaşında bir minnoşa gidiyor çoğu. Diğerleri de daha küçük bebişlere. Yazarken bile gözlerim doluyor hem mutluluktan hem de hüzünden. Doğa'ya istediğimizi alabiliyor olmak ne büyük bir nimet! Bunu anlamasını çok istiyorum ve sükretmesini.

1 yorum:

Primarima dedi ki...

Ne iyi yapıyorsunuz, bende bir bavul içinde toparladım , apartman görevlimiz 16 sene bekledikden sonra hamile kaldı ve hiç durumu yok ,benim kızın kıyafetleri ile esyaları ile büyüsün istiyorum.Ve bunu çok istiyerek yapıyorum.