Önce nefes, ağız tamamen açık…Nefes alıyorum, veriyorum, en az yüz defa.
Her nefeste temizleniyorum, oksijenle yıkanıyor iç organlarım, hücrelerime kadar doluyor oksijen. Her nefeste şükrediyorum. Bugün burada, şu an bu bedende olduğum için şükrediyorum.
Nefes bitince sessizliğe bırakıyorum kendimi.
Havai fişekler çakmaya başlıyor önce içimde.
Yeşil, sarı, beyaz, mavi renk renk patlamalar…
Ve işte orada…
En sevdiğim…
İşte geldi yine…
Mutluluktan ölecekmiş gibiyim…
Mor ışık…büyüyor küçülüyor, önce hortum şeklinde… sonra her yer mor duman… Çekiyorum içime, çektikçe tekrar büyüyor küçülüyor. Sadece ben… bedenim yok…ellerim, kollarım, bacaklarım yok…
“Tanrım olması gereken her ne ise olmasına izin veriyorum…”
“Teslim olmama, bırakmama yardım et…”
Sessizliğin sesi harika…
İçimin sesi, tadı, kokusu, rengi nefis…
Seviyorum bu anları, içimdeki renkleri, ışıkları… her şeyi…
Hımmmmm huzur içimde…
Mutluluk yine bende…
Tanrı ve evren ise tam kalbimde…
Ve…kabul ediyorum ki doğru zamanda, doğru yerde, doğru şeyi yapıyorum.
Akışa güveniyorum, inanıyorum…
Kayıtlar
2 yorum:
yeniden başlamayalım.
Birazdan hayatın içine akacaksın. Hayatın hızına koşacaksın.. Bedenin koşacak, ruhun ona yetişecek, nefes nefese kalacaksın belki de.. O zamanlarda nefesine odaklan ve bedenini, ruhunu eşle tekrar...Bedenin, ruhun ve nefesin uzun süre eş danslarına devam edip, aynı dinginlikte kalsın dilerim..Şimdi bunu unutmamak için Gülümseyelim.. Ki vucudumuza, gülümsemek işlesin.:)
Yorum Gönder