10 Ocak 2008 Perşembe

Empati

Bir kişinin kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak olaylara onun bakış açısıyla bakması, o kişinin duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlaması, hissetmesi ve bu durumu ona iletmesi süreci "empati" sözlükteki tanımına bakarsak.. Tanımından oldukça kolay gibi görünen, hepimizin bildiği ve dile getirdiği ama günlük yaşantımızda ne yazık ki gerçek anlamında uygulayamadığımız, sağlıklı bir iletişim sürecinin olmazsa olmazlarından “empati”..

Geçen sene katıldığım iki gün süren “Etkili ekip iletişimi” eğitiminde neredeyse bir tam gün sadece empatik yaklaşımı ve önemini tartışmıştık.. Özellikle kişilerin ilgi alanları, yaşanmışlıklar ne kadar ortaksa yani - Ünsal hocanın derslerine girenler bilirlerJ - “ortak izafiyet” çerçeveleri ne kadar genişse insanların empatik yaklaşım kurabilmeleri kolaylaşıyor..

Bunları neden mi anlatıyorum? Dersu’nun bana getirdiği armağanlardan biri de bu çünkü.. Anne olduktan sonra, insanlara çok daha sıcak davrandığımı fark ettim… Normal hayatta “merhaba, günaydınları” esirgediğimiz insanlarla, küçük mucizelerimiz sayesinde iletişim kurabiliyoruz.. Bu bazen parkta, alışverişte bazen internette, telefonda olabiliyor…Örneğin dün akşam, hiç tanımadığım bir kişiyle tam 45 dakika telefonda konuşabildim, sohbet edebildim hiç sıkılmadan, eski bakıcım hakkında referans almak için beni aradığında.. Ortak konularımız çocuklarımız olunca, insanlar birbirlerine gönül gözlerini açabiliyorlar, yani o çok önemli “empatik yaklaşım” devreye giriyor….

Anne olmak nasıl bir duygu diye sorduklarında hep annelik kendi kendinizi eğitebilmeniz için size verilmiş en önemli hediye derim soranlara.. Çünkü çabuk sıkılan, çabuk öfkelenen, sabırsız biri olan ben sabretmeyi öğrendim Dersu sayesinde.. Günlük yaşamın kargaşasında bazen Don Kişot gibi yeldeğirmenleriyle savaşırken hep o arka plana atılan içsel yolculuğuma çıktım oğlum sayesinde… sabaha karşı, en derin uykudan uyansam bile gülümseyebiliyorum yine onun sayesinde… Ve daha etkin empati kurabiliyorum artık biriyle konuştuğumda..

Çocuğunuza duyduğunuz o içgüdüsel ve mucizevi sevgi, bakış açınızı değiştiriyor, daha anlayışlı bakıyorsunuz hayata ve hayatın diğer oyuncularına…

Hiç yorum yok: