19 Ocak 2009 Pazartesi

Gazete okuma özgürlüğüm yok

Funda'yı okudum ve bugünü yazmak istedim. Bu aralar en büyük problemimiz, "hadi oynalayalım anne ne dersin?" şeklinde günün her saatinde kendisiyle oynamamı bekleyen bir cüce. Allah herkesin başına böyle problem versin diyorsanız siz de annem ve ailemizin diğer büyükleri gibi, buyrun bizim eve. Gazeteyi açıyorum "okuma lüffen" diyip alıyor elimden. Dergi açıyorum "hadi kes yapıştır yapalım" diyor. Odasına gidiyoruz başlıyoruz sırayla hamur, boyama... vs. Eee bir yerden sonra fenalık basıyor insana.
Bugün yuvadan aldım. Öğle yemeğini güzelce yemiş, karnı tok. Taksiye bindik. Takside uçak yaptı kendini. Kafası gözü patlayacak. "Kızım dur" diyorum seksen defa anlamıyor. Kızdım, bağırdım hafiften. "Anne bana kızma" diye başladı ağlamaya. Taksiden indik eve geldik ağlama devam. "Bi sarılabilir miyim sana?" şeklinde kucağıma geldi ve sakinledi. 2 saat anlattım: "Anneler bazen çocuklarına kızabilir" dedim.
Sonra yine başladı "gel benimle oyna" ve "gazete okumanı istemiyorum" durumları. Oturdum yine anlattım: "Anneler babalar istedikleri zaman istediklerini yaparlar. Çocuklar da yapar. Herkes birbirine saygılı olmalı" dedim. Biraz fark etti sanki. Kısa süreli de olsa izin verdi bana. Boğuluyorum bu ara. Yuva ile konuştum normal olduğunu söylediler, orada sürekli aktivite halinde olduğu için evde de aynı şeyi bekliyormuş. Ama olmaz ki ben gazete okuyabilme özgürlüğümü geri istiyorum.

3 yorum:

Brajeshwari dedi ki...

Bunaldığını biliyorum. Ama çok tatlısınız.

"Uzaktan bunlar sana hoş geliyor" de bana? Hak veririm..

tutsak dedi ki...

Birlikte okumayı deneseniz :D

Özgür Turan dedi ki...

Brajeshwari, çok eğleniyoruz aslında ama sabırlı olmak çok zor oluyor bazen. Bence sen de süper eğlenceli bir anne olursun.
Tutsak, zaten tek çözüm birlikte okumak:) bu defa da ben okuduğumdan anlamıyorum:)
Neyse, şaka bir yana bu dönem de böyle işte napalım:)